Vrijwilliger in Beeld

Hallo, mijn naam is Sjaak van Schaik en ik ben begin 2015 in Harskamp komen wonen. In het dagelijks leven hou ik me bezig met Administratie & Grafisch ontwerp, sporten (fitness, wandelen, fietsen), zing bij Interkerkelijk koor Immanuel in Harskamp en ik heb enkele bestuursfuncties bij vrijwilligersorganisaties. 

Naast mijn werk ben ik al vele jaren actief in de 'dog rescue' bij een stichting die zich inzet voor gedumpte en verwaarloosde jachthonden in Zuid-Europa. Deze jachthonden vallen in bijvoorbeeld Spanje en Portugal niet onder de bescherming die geldt voor huisdieren, maar als jachtinstrument, zodat ze eigenlijk vogelvrij zijn verklaard. We hebben inmiddels al wat keerpunten bereikt bij de Spaanse overheid, maar op Europees niveau valt er nog veel winst te behalen. Neem eens een kijkje op de website www.podencoworld.nl

Toen ik in 2015 in Harskamp kwam wonen, kwam ook de vluchtelingenstroom vanuit o.a. Syrië op gang. Al snel kwam ik in contact met Dora, die taallessen Nederlands organiseerde voor onze gevluchte medemensen en als snel was er een groepje docenten gevormd, die volgens de TPR-methode les gingen geven aan zeer leergierige en gemotiveerde mensen.

Ik ervaar CVVE als een zeer prettige club die mensen bij elkaar brengt, als het gaat om hulpvraag en -aanbod.

Ik heb zelf veel kansen gekregen in mijn leven, die misschien niet mijn pad kruisten als ik niet de mensen om me heen had, die er op momenten waren wanneer ik ze nodig had. Ik waardeer alle hulp die ik kreeg en wil ook graag een hulp zijn voor diegenen die mijn hulp nodig hebben om verder te ontwikkelen.

Vrijwilligerswerk is onmisbaar in onze maatschappij ... eigenlijk niet meer weg te denken als het gaat om 'zorgen voor elkaar'. Het leuke en mooie is dat ik veel interessante mensen heb leren kennen en eerlijk gezegd leer ik er zelf ook veel van op allerlei gebied.

Als docent Nederlands, is het altijd weer spannend hoe de mensen zijn die je in je groep krijgt. Zonder hun precieze achtergrond te kennen, ga je met ze aan de slag, zonder vragen over hun achtergrond te stellen. Sommigen komen ze er zelf mee als je hun vertrouwen wint..

Mooie momenten komen ook later, bij het volgen van mensen uit de groep, via Social Media. 
In 2015 had ik een jongen van 18 jaar in de groep, die samen met zijn moeder uit Syrië gevlucht was. Hij nam alle gereedschappen gretig aan om samen met zijn moeder de taal zo snel mogelijk onder de knie te krijgen. Nu, 7 jaar later, studeerde hij af aan de Universiteit in Amsterdam, het gezin is herenigd met de achtergeblevenen en zijn ze volledig ingeburgerd.

Hoe mooi is dat!