Maurits wil graag een sprankje positiviteit brengen
Sinds een maand of tien is Maurits (30) elke dinsdagavond op de crisisnoodopvang aan de Galvanistraat in Ede te vinden. Samen met een goede vriend, Gerben, trekken ze daar op met een groep leeftijdsgenoten met een vluchtachtergrond. Maurits vertelt uitgebreid en vol enthousiasme over hun werk als “dinsdagvrijwilliger” zoals hij het zelf noemt. Maurits is wijkverpleegkundige en werkt 36 uur per week. Hij had het idee dat hij naast zijn werk wel een avond in de week iets extra’s zou kunnen doen. Zo dacht Gerben er ook over. Samen zijn ze op zoek gegaan naar vrijwilligerswerk dat bij hen past. “We dachten: we zijn open mensen en spreken Engels”, zegt Maurits. “We willen graag helpen om mensen positieve ervaringen te geven en als dat lukt zijn wij heel tevreden.”
Hij vertelt dat hij een keer vanuit zijn kerk op de opvang is geweest. Kerken bieden hulp, maar hij had het idee dat er nog meer nodig was. Ze kwamen in contact met Gastencontact dat zich richt op het welzijn van statushouders in Ede en samenwerkt met het maatjesproject van CVVE. Via hen zijn ze terechtgekomen op de opvang om samen met een gemengde groep leeftijdsgenoten afkomstig uit verschillende culturen activiteiten te gaan ondernemen.
De eerste keer vond hij het wel spannend om erheen te gaan. “Wat zullen ze ervan vinden dat we komen? Wat zouden ze willen doen? Maar al na een keer of twee voelde het heel vertrouwd.” Ze doen allerlei verschillende dingen samen, zoals spelletjes spelen, samen naar de Champions League kijken en naar een tuincentrum gaan. Ook hebben ze de verjaardag van een groepslid bij Gerben thuis gevierd en kon het groepslid daar zijn familie en vrienden uitnodigen. In januari willen ze gaan schaatsen. Voor de meesten is het de eerste keer.
Maurits heeft naast de dinsdagavond ook contact met mensen uit de groep. Hij heeft hen op Instagram. Ook helpt hij waar nodig. Hij heeft bijvoorbeeld voor iemand een band geplakt en iemand geholpen bij het verzorgen van een ontstoken teennagel. De groep nodigde hem uit om zijn dertigste verjaardag met hen in een restaurant te vieren. Dat vond hij heel gezellig. Maurits ervaart dat de groep erg open is. Ze spreken regelmatig over gelijke rechten, geloof en wat hen nog meer bezighoudt. Ze hebben met elkaar een vertrouwensband opgebouwd. Hij wordt soms ook in vertrouwen genomen over persoonlijke zaken.
Hij vertelt dat de mensen erg blij zijn dat ze veilig zijn, onderdak hebben en voedsel krijgen, maar dat het wel erg lang wachten is. Het grootste deel wacht nog op het krijgen van een status, sommigen hebben die al en wachten op woonruimte. Een aantal mensen van de groep zijn actief bij de Restore. Ze vinden het fijn om wat te doen en structuur te hebben, maar willen nog veel liever iets met hun opleiding doen.
Maurits en Gerben hebben samen bijgedragen aan het zo hecht worden van de groep. Het doel om positiviteit in het leven van deze groep jonge mensen op de noodopvang te brengen, hebben ze zeker bereikt.