“Die glimlach, daar doe ik het voor”
Buiten vriest het behoorlijk en het is daardoor erg koud in de kledingbeurs voor Oekraïners in Harskamp. We zitten met dikke jassen aan in het achterste vertrek van een langwerpige ruimte. Om daar te komen zijn een aantal kledingrekken gepasseerd, maar vooral tientallen tafels met stapels kleding, netjes opgevouwen en gesorteerd. Aan tafel zitten drie vrijwilligers die van begin af aan bij de kledingbeurs betrokken zijn: Karin en Ottolien, beide woonachtig in Harskamp en Evert-jan uit Ede. Ook Phia coördinator vanuit CVVE is aanwezig bij het gesprek.
De kledingbeurs in Harskamp kende een vliegende start. De eerste Oekraïners kwamen op 3 maart 2022 aan en na hard werken was drie weken later de kledingbeurs uit de grond gestampt. Karin, was vanaf het eerste moment betrokken. Zij is vrijwilligerscoördinator in een kerk in Harskamp en nu ook coördinator van de kledingbeurs. Karin: “In de periode van noodopvang voor Afghaanse vluchtelingen is er een mooie interkerkelijke samenwerking ontstaan en zijn er veel nieuwe contacten gemaakt. Zodra bekend werd dat er een opvang voor Oekraïense vluchtelingen zou komen, zochten die contacten elkaar weer op, met de vraag: “Wat kunnen we voor de vluchtelingen betekenen?” We hebben toen ook contact gezocht met CVVE. Het idee voor een kledingwinkel is toen ontstaan en opgepakt.”
Het CVVE zet zich in voor de verbinding tussen mensen uit een vluchtsituatie en Edenaren. Een deel van het werk bestaat uit het koppelen van hulpvragen en hulpaanbod. Phia: ”In het geval van de kledingbeurs kun je daarbij denken aan vragen om kleding, om vrijwilligers die willen helpen met sorteren en in de winkel staan, vragen om specifieke producten zoals slippers, zonnebrillen en koffers of soms ook om fondsen om bijvoorbeeld nieuw ondergoed voor de Oekrainers te kunnen kopen. We zetten die vragen uit in ons uitgebreide netwerk van maatschappelijke organisaties, kerken, burgers enzovoorts.”
Een mooi voorbeeld van hoe efficiënt dit netwerk functioneert en samenwerkt: in september werd een oproep gedaan voor warme winterkleding. Binnen twee weken was er bij de verzamelpunten zoveel kleding binnengebracht dat de vrijwillige chauffeur van CVVE wel acht ritten met de bus heeft gemaakt om alles bij de kledingbeurs te brengen. In korte tijd zijn honderden burgers bereikt die hun kleding kwamen inleveren op locaties die door buurthuizen en kerken beschikbaar waren gesteld als verzamelpunt.
Evert-Jan en Ottolien staan op vrijdagochtend in de kledingbeurs die daarnaast ook op dinsdagochtend geopend is. Bij de vraag wat hem motiveert in zijn werk, hoeft Evert-Jan niet na te denken: “De glimlach van iemand die je blij hebt kunnen maken.” Karin en Ottolien bevestigen dit enthousiast. “Het is mooi als mensen hier slagen in het zoeken naar kleding, maar het is meer”, zegt Karin. “We merken dat de winkel ook een uitje is voor de mensen. Even de deur uit, even tussen de kleding snuffelen en een praatje maken.” Ottolien: “Je ziet regelmatig dezelfde gezichten en leert mensen een beetje kennen. Ik vind vooral die contacten mooi. Later kom je zo ook tegen in het dorp en zeg je elkaar gedag. Het worden een soort kennissen.” Ook heeft Ottolien er plezier in om te helpen in situaties dat mensen op zoek zijn naar een specifiek product. “Het geeft dan zo veel voldoening om dat te kunnen leveren.”
Evert-Jan, ook wel de ‘kofferman’ genoemd, beaamt dit. Hij bemerkte dat de Oekraïense vluchtelingen behoefte hadden aan koffers of tassen om in de opvang hun kleding in te bewaren. Nadat hij dit had aangekaart en het CVVE de vraag om koffers had uitgezet, konden uiteindelijk veel Oekraïners van een koffer of tas worden voorzien.
Hoe langer het gesprek duurt, hoe meer anekdotes er over tafel gaan. Bijvoorbeeld over de Oekraïense man die van huis uit elektricien was en die via een kennis van Karin een vaste baan heeft gekregen. Zo waardevol voor beide partijen. En o, ja het verhaal van de jongeman met hoodie. Op een ochtend was er een jongeman, weggedoken in een hoodie binnengekomen. Hij ging trouwen en zocht kleding voor deze gelegenheid. Een paar uur later liep hij in trouwpak met bijbehorende schoenen naar buiten. Het verschil tussen de jongeman die zowat onzichtbaar binnenstapte en de jongen die trots de winkel uitging. “Zo ontzettend mooi om te zien!”
Hartverwarmende verhalen in een winterkoude winkel. Een winkel waarbij zo’n 15 vrijwilligers direct betrokken zijn als sorteerder of medewerker, maar waar indirect honderden Edese burgers een steentje aan bijdragen.
Tekst en foto: Ria Baas