Ervaringsverhaal Ward en Abdullah

Wie is Abdullah? Ward (nu 28) komt een gezellige woonkamer met een aantal jongens binnen en is nieuwsgierig wie van hen zijn maatje zal worden. Abdullah (nu 19) is ook zenuwachtig. Hij heeft nog niet veel contact gehad met Nederlanders en spreekt nog weinig Nederlands. Abdullah woont in een huis voor alleenstaande minderjarige vluchtelingen. De begeleider roept Abdullah en zo ontmoeten zij elkaar voor het eerst. De begeleider blijft bij deze eerste kennismaking.

Bij de eerste afspraken is het aftasten en raakvlakken zoeken. Ze praten met handen en voeten, beelden uit en Google Translate is hun grootste vriend. Dit blijft de eerste tijd zo tot Abdullah steeds meer Nederlands leert. Ze maken elke keer dat ze elkaar zien een lijstje met vijf nieuwe moeilijke woorden en oefenen die samen.

Samen koken vinden ze leuk. De ene keer Syrisch en de andere keer Nederlands. Over de stampotten zegt Abdullah: “De worst is lekker.” Hij vindt het eten wat flauw, mist de kruiden die in de Syrische keuken overal ruim ingaan. Ze zijn vaak gezellig samen met de andere jongens die daar wonen. Alle jongens vinden het leuk als Ward komt, ze willen allemaal een maatje zoals hij.
Ward vertelt over de eerste keer dat hij bij Abdullah ging eten. “Ik at netjes mijn bord helemaal leeg. Ik kreeg weer opgeschept en at het lekker op, maar meteen werd mijn bord opnieuw vol geschept. Ik wilde niet onbeleefd zijn. Dit ging door tot dat ik bij de vijfde keer iets liet liggen. Thuisgekomen voelde ik me niet meer zo lekker.”

Wanneer Abdullah 18 is, gaat hij op zichzelf wonen. Ward helpt hem met verhuizen. Ze hebben dan vaker een op een gesprekken en leren elkaar en elkaars cultuur nog beter kennen. Abdullah vindt het fijn dat het leven in Nederland gestructureerd is. Afspraken maken, discipline, nadenken over wat jij wil. In Syrië leven de mensen meer van dag tot dag, misschien ook wel door de oorlog.  “Ik sta nu veel bewuster in het leven.” Ward waardeert het erg dat Syriërs erg gericht zijn op de ander. Ze zijn gastvrij en zorgzaam. 

Het is altijd ontspannen als ze elkaar zien. Ook komen regelmatig vrienden van Abdullah over de vloer. In de zomer trouwt Ward en Abdullah is daar samen met een vriend bij aanwezig. Abdullah vindt vooral de geloftes heel bijzonder. Hij vindt het feest wel wat kort, in Syrië duurt een bruiloft twee dagen.

Ze trekken inmiddels al meer dan anderhalf jaar met elkaar op. Als je Ward nu vraagt wie Abdullah is, geeft hij daar gelijk antwoord op: “Abdullah is een sociale, slimme jongen met humor en ik voel me echt onderdeel van zijn leven.”
Abdullah moet wat langer nadenken, maar dan zegt hij en legt daarbij zijn hand op zijn hart: “Ik voel dat Ward me echt wil helpen. We zijn echt vrienden geworden.”