Ervaringsverhaal Thea en Fadumo

“Ik ben vooral ontzettend dankbaar, Thea brengt rust in ons gezin!”

Thea (66 jaar) komt ruim een jaar bij Fadumo (34 jaar) en haar drie kinderen over de vloer. Wanneer ze beneden de portiekflat binnenstapt, galmt het door het trappenhuis. “Thea! Thea!” Eenmaal binnen hangen de kinderen aan haar benen en willen eerst een knuffel. Fadumo lacht: “Ze zijn altijd blij om Thea te zien!”

Fadumo is 12 jaar geleden vanuit Somalië naar Nederland gekomen. De vader van haar kinderen is naar Engeland vertrokken. Veel Somalische gezinnen vertrekken naar Engeland, vertelt ze. Vanwege betere baankansen. Maar Fadumo wil hier blijven, hier zijn haar kinderen geboren en voelen ze zich thuis.

Thea wilde na haar pensionering graag bezig blijven en ze reageert op een oproepje van CVVE. Wat begint met huiswerkbegeleiding voor één van de kinderen groeit uit tot een intensiever contact. Ondertussen komt Thea twee keer in de week bij Fadumo en haar kinderen.

Fadumo heeft 3 kinderen. De oudste is Maryan. Ze is 9 en zit in groep 7, dan komt Saida (7 jaar), die zit in groep 4 en een jongste broertje, Ibrahim is 2,5 jaar. “Vorig jaar, toen Saida in groep drie zat, ging het niet zo goed op school” vertelt Fadumo. “Het huiswerk was lastig en hoewel ik goed Nederlands kan, is het helpen met huiswerk moeilijk. De juf dacht dat Saida moest blijven ziten.”

Met Saida gaat het op school steeds beter. “Ik probeer wat meer orde en structuur aan te brengen in het huiswerk” vertelt Thea. “Door spelenderwijs met de opdrachten aan de slag te gaan wordt het ook leuker. Het gaat makkelijker en ze krijgt er veel meer zelfvertrouwen door.” En dat is ook te zien in de resultaten. Aan het einde van het schooljaar kan Saida zo door naar groep 4. De juf vraagt zich af wat er is gebeurd.

Fadumo werkt een aantal ochtenden in de week en als het nodig is haalt Thea de kinderen van school. Soms heeft Fadumo oppas nodig als ze bijvoorbeeld zelf of met één van de kinderen naar de dokter moet. Ook dat doet Thea. “Het betekent heel veel voor mij dat Thea hier komt,” zegt Fadumo. “Ik ben vooral heel erg dankbaar. De kinderen zijn rustiger en het is heel fijn om een Nederlandse vriendin te hebben. Soms komen er brieven binnen waarvan ik niet precies weet wat het betekent.” “Je weet het wel,” zegt Thea, “maar je twijfelt soms nog.” Fadumo knikt, “dan is het fijn dat iemand even mee kijkt of het wel goed gaat.”

Dit verhaal is geschreven voor de coronatijd. Mooi is dat Thea en Fadumo in deze periode nu regelmatig telefonisch contact hebben en dat het Fadumo goed lukt om haar kinderen thuis te begeleiden met hun schoolwerk.